Podniesienie dna zatoki szczękowej
Augmentacja kości
Podniesienie dna zatoki szczękowej to medyczny termin odnoszący się do procedury chirurgicznej, która ma na celu podniesienie lub uniesienie dna zatoki szczękowej. Utrata zębów powoduje degradację tkanki kostnej szczęk. Dzieje się tak, ponieważ kość szczęki pozbawiona zęba nie jest obciążana mechanicznie — a z racji tego, że nie jest używana, dochodzi do jej zaniku. Za zanik kości może odpowiadać także zapalenie dziąseł, zapalenie przyzębia, a także niektóre urazy.
W przypadku, gdy Pacjent przez długi czas zmaga się z brakami w uzębieniu, bardzo prawdopodobne jest, że przed wszczepieniem implantu konieczne będzie uzupełnienie ilości kości. W takiej sytuacji odbudowa tkanki kostnej może być przeprowadzona zarówno podczas implantacji, jak i przed planowanym zabiegiem implantacji.
Zabieg augmentacji kości wykonujemy z wykorzystaniem biomateriałów, a także błon zaporowych, celem stworzenia barier zabezpieczających przed wnikaniem tkanki łącznej.
Dbamy o to, aby błony zaporowe wykorzystywane do przeprowadzenia zabiegu ulegały samoistnej resorpcji, dzięki czemu nie będzie zachodziła konieczność przeprowadzenia kolejnego zabiegu chirurgicznego.
Podniesienie dna zatoki szczękowej (sinus lift)
Podniesienie dna zatoki szczękowej jest zabiegiem chirurgicznym, który polega na wprowadzeniu materiału kościozastępczego pod błonę śluzową wyściełającą zatokę szczękową. Dzięki temu zabiegowi jesteśmy w stanie zwiększyć ilość kości wyrostka zębodołowego w bocznym odcinku szczęki, co przekłada się bezpośrednio na poprawę warunków kostnych panujących w jamie ustnej.
Przygotowanie odpowiedniego podłoża kostnego pozwala na przeprowadzenie skutecznego zabiegu implantacji w warunkach, gdy pierwotnie wysokość kości nie pozwalała na wprowadzenie implantu.
Zabieg podniesienia dna zatoki szczękowej jest przeprowadzany z wykorzystaniem znieczulenia miejscowego. Wykonuje się go poprzez podniesienie błony śluzowej zatoki, a następnie wypełnieniu powstałej przestrzeni biomateriałem. Operowany obszar następnie jest przykrywany membraną zaporową i śluzówką.
W przypadku podniesienia dna zatoki metodą zamkniętą istnieje możliwość wszczepienia implantu podczas tego samego zabiegu. Przed zabiegiem opracowywany jest plan leczenia na podstawie badania tomografii komputerowej.
Podnoszenie dna zatoki szczękowej (Sinus Lift)
jest zabiegiem przygotowującym do leczenia implantologicznego dla osób, u których zbyt nisko położone dno zatoki szczękowej uniemożliwia prawidłowe wprowadzenie implantów. Polega on na kontrolowanym wytworzeniu nowej kości poprzez spłycenie zatoki szczękowej. W zabiegu tym wykorzystuje się mechanizm sterowanej regeneracji kości.
METODY PODNOSZENIA DNA ZATOKI SZCZĘKOWEJ
Podniesienie dna zatoki metodą zamkniętą
Nazywana jest również osteotomową lub „podbiciem dna zatoki szczękowej”. Podczas zabiegu nie otwiera się światła zatoki, tylko wykorzystuje się otwory pod wprowadzane implanty i przez nie aplikuje się materiał kościozastępczy. W ten spodu możemy podnieść dno zatoki max do ok. 3 mm. Zaletą tej metody jest mniejsza inwazyjność i możliwość wprowadzenia implantu/-ów podczas jednego zabiegu.
Podniesienie dna zatoki metodą otwartą
Polega na wycięciu w bocznej ścianie zatoki szczękowej niewielkiego okienka, odwarstwieniu prze niego błony śluzowej od dna zatoki, a następnie wprowadzeniu w to miejsce materiału kościozatępczego. Zamknięcie wytworzonego okienka wykonuje się przy pomocy membrany wykonanej również z materiału kościotwórczego. Po zabiegu następuje proces regeneracji kości umożliwiający późniejsze wprowadzenie implantu/-ów. Niewątpliwą zaletą tej metody jest możliwość podniesienia dna zatoki w dużo większym zakresie niż przy metodzie zamkniętej, nawet do ok. 10mm.
Kiedy stosujemy zabieg odbudowy kości?
- Podczas planowania leczenia implantologicznego, gdy istniejąca ilość kości nie jest wystarczająca dla długotrwałego, stabilnego osadzenia i utrzymania zęba.
- Przy zapaleniu przyzębia, w celu zachowania istniejącego uzębienia, które utraciło swoje stabilne zakotwiczenie na skutek toczącego się procesu zapalnego w obrębie przyzębia (bakteryjna płytka nazębna).
- W sytuacji rozległych ubytków kostnych – odbudowa kości po rozległej utracie tkanek twardych.
- Dla podniesienia dna zatoki szczękowej – w celu poprawy warunków kostnych w okolicy bocznego odcinka szczęki (zatoki szczękowej).
- Przy resekcji korzenia zęba lub konieczności usunięcia torbieli – w celu odbudowy zniszczonej kości po przeprowadzonych zabiegach.
Czym są meteriały kościozastępcze?
Są naturalnymi materiałami zastępczymi. Wykazują bardzo duże podobieństwo do kości ludzkiej. Ze względu na wysoki stopień porowatości przyśpieszają migrację osteocytów w rejon jego wszczepienia, a krystaliczna struktura materiału, nie odbiegająca od naturalnej struktury kości pacjenta, umożliwia jego resorpcję i zastąpienie nowo wytworzoną tkanką kostną.
Czym są materiały kostne?
Są to resorbowalne błony zaporowe składające się z wysoko oczyszczonych włókien kolagenowych. Wspomagają gojenie tkanki kostnej i błony śluzowej oraz tworzy barierę pomiędzy błoną śluzową a materiałem kościozastępczym.